Ang buhay ni pobesa

"Fides in homine" sa salitang Latin, "Faith in humanity" sa Ingles. Salamat sa Google translate    at nagkaroon ng professional title ang blog na to. Hahaha! Iba man ang spelling ng "Fides in Homine sa Faith in Humanity", eh sigurado ako na isa lang ang ibig sabihin n'yan. Ayon sa bibliya, eh tayong lahat ay pantay-pantay na ginawa ng Diyos, mapa babae man o mapa-lalaki. Ayon naman kay Charles Darwin,  tayo ay nagmula sa unggoy, nasayo na yan kung saan ka ba maniniwala. sa pantay-pantay na pag gawa? o sa teyoryang nagmula ka pala sa angkan ng mga unggoy? Choose wisely! Hahaha! Kahit anong paniniwala mo, eh wala na kong magagawa. Scientifically at technically, hindi pantay ang pag gawa sa lalaki at babae. Ginawa ang mga lalaki na mas malakas, ngunit mas maikli ang buhay, meron silang isang ritwal bago ang pag bibinata na tinatawag na "Tuli" o mas kilala sa tawag na "Goodbye manoy". Sa kabilang banda, ginawa ang mga babae na mas kritikal mag isip at mas mahaba ang buhay. Meron rin silang ritwal buwan buwan na kilala sa pa-islang na tawag  na "Period", maraming nag sasabi eh napakahirap daw, (Malay ko). Dahilan kung bakit medyo masusunget sila depende sa schedule. Bukod dito eh nag-dudusa rin sila tuwing na-nganganak. Unfair ba? Hahaha!

Siguro eh, sapat nang dahilan ang pag dadala ni misis ng batang binuo ni mister, Imaginine mo, siyam na buwan siyang mag papakahirap? Eh kung taon taon manganak? hahaha ! INGAAT!( John Loyd's  endorsement ). Ang gusto ko lang palabasin, eh kalabisan na ata kung hindi natin susukliang mga lalaki ang pag hihirap ng mga babae. Sa simpleng pag papa-upo pag puno na ang bus, jeep, o iba pang sasakyang pang publiko. Eh sa tingin ko, maituturing na  yun na "Faith in humanity". Hindi naman masamang mag sakripisyo, isipin mo na lang eh, minsan ka lang mangalay, eh sila? buwan buwang nag dudusa sa pagiging babae nila. Haha! Diba? makakaganti ka rin!  (Mean Laugh). Sa panahon ngayon, hindi na talaga uso ang gender equality, may mga babaeng nagtatrabaho na panglalaki para lang may makain ang pamilya, eh nasan yung mister nun? Nakikipag iinuman? (-.-)

 Minsan, eh naransan ko na rin mag offer ng upuan sa mas nangangailangang umupo, saan?  Sa bus. Isang gabi habang pauwi galing school, (pagod na pagod, antok na antok at pawis na pawis) eh may nakita akong dalaginding malapit sa pintuan ng bus, wala man lang nag alok ng upuan, miski isa,  samantalang ang daming mga lalaki. Nagtaka ako at napatanong sa sarili na " Bakit walang nagpapaupo dun?" Ilang beses kong pinag isipan kung bibida ba ako. Dumaan ang maraming minuto at kinalabit ko s'ya sa likod sabay sabi "Miss, upo na po kayo" Laking gulat ko pag harap niya. Hindi pala s'ya babae :| Tama. GAAAAAY! Nagulat talaga ako at may naririnig na tawanan, dahil andun na, eh pinanindigan ko na, pinaupo ko pa rin s'ya. Pag baba n'ya eh, labis ang pasasalamat n'ya sakin. Hindi ko man inexpect, medyo okay rin pala. Nakakagaan sa pakiramdam na kahit hindi s'ya babae at umaani ng mga batikos mula sa mundong nakapaligid, sa simpleng pag papa-upo ko sa kanya, kahit papaano, naramdaman nya ang kahalagahan n'ya sa mundong ginagalawan ng mga mapang matang tao.

Yung babaeng nasa  baby seat ng tricycle, paupuin mo na. Cute man s'yang tingnan don, mas cute s'yang tingnan kung komportable. Sigurado ako na hindi n'ya ginustong umupo sa baby seat. LOL  Haha! Minsan  ka lang maging lalaki, sulitin mo na. Malay mo bukas, hindi na pala ? >:)